De geschiedenis herinnert zich Simon bar Kokhba (Simon ben Kosevah) als de man die de laatste Joodse opstand tegen het keizerlijke Rome van 132-135 CE bezocht en faalde . Als zelfbenoemde prins van het Joodse volk in Judea eiste hij dat alle Joden hem zouden volgen in een onafhankelijkheidsoorlog tegen Rome. Hij kwam deze opstand tegen omdat de Romeinen van plan waren een andere heidense stad (Aelia Capitolina) te bouwen op de ruïnes van Jeruzalem (geruïneerd door de mislukte opstand van 66-73 CE ). Deze stad zou een tempel hebben gewijd aan Jupiter, een heidense Romeinse god.
Hoewel ze grotendeels succesvol waren vanuit zijn basis in de wildernis van Judea, keerden hun fortuinen toen de volledige macht van de keizerlijke Romeinse legioenen in de tegenaanval kwam. Bar Kochba en talloze andere Joodse opstandelingen werden op brute wijze vermoord tijdens de eindoverwinning van Rome. Voordat zijn geschiedenis riepen veel Joodse aanwijzingen, waaronder rabbijn Akiva , een van de belangrijkste bijdragers aan de Misjna, Simon bar Kokhba uit tot de Messias.
Bar Kokhba benadrukte zijn religieuze ijver vanuit de woestijnwoestijn op een buitenlandse, externe vijand: het keizerlijke Rome. Zijn visie zag dat de Messiaanse vrede alleen tot stand zou komen als de buitenaardse militaire macht zou worden verdreven en Zion zou worden bevrijd van de buitenlandse bezetting.
Bar Kokhba stond in contrast met Johannes de Doper
In zijn religieuze ijver en messiaanse hartstocht uit de wildernis prei Bar Kokhba op zijn landgenoot Johannes de Doper, die hem ongeveer 100 jaar vooruitgaat. Maar hoewel ze net zo ijverig waren, verschilden ze van mening op de manier waarop ze het fundamentele probleem en conventionele de fundamentele oplossing zagen. Het vergelijken van deze twee revolutionairen zal ons helpen verrassende ideeën over de menselijke situatie en de oplossing die het Evangelie naar voren brengt, te begrijpen.
Johannes de Doper in de seculiere geschiedenis
Lucas van Leyden , CC0, via Wikimedia Commons
Net als Bar Kokhba veroorzaakte Johannes de Doper veel controverse en trok hij veel aandacht. Josephus, een Joodse historicus uit de eerste eeuw, effectief naar hem met deze woorden:
Nu dachten sommige Joden dat de vernietiging van het leger van Herodes van God kwam, en dat was heel terecht, als straf voor wat hij tegen Johannes deed, namelijk de Doper: want Herodes doodde hem, die een goed mens was… Herodes, die vreesde dat de grote invloed die Johannes had op het volk het in zijn macht zou brengen en de neiging zou hebben om een opstand uit te lokken… Dienovereenkomstig werd hij, uit Herodes’ achterdochtige humeur, als gevangene naar Macherus gestuurd, het kasteel dat ik eerder noemde, en was daar doden. Josephus, Oudheden van de Joden , Boek 18, hoofdstuk 5, 2
Josephus noemt Johannes de Doper in de context van de nederlaag van Herodes Antipas tegen een rivaal. Herodes Antipas liet Johannes ter dood brengen, en Josephus deelt ons mee dat later zijn nederlaag door de Joden werd gezien als een goddelijk oordeel tegen hem vanwege zijn executie van Johannes de Doper.
Johannes de Doper in de Evangeliën
Johannes de Doper speelt een prominente rol als voorloper van Jezus in de evangeliën. Lucas, een van de evangeliën in het Nieuwe Testament, verankert Johannes de Doper stevig in de geschiedenis door hem te vergelijken met andere historische figuren uit die tijd.
3 1+2 Toen Tiberius 15 jaar keizer van het Romeinse rijk was, sprak God tegen Johannes, de zoon van Zacharias. Johannes leefde in de woestijn. (Pontius Pilatus was in die tijd bestuurder van Judea, Herodes was koning over Galilea, zijn broer Filippus was koning over Iturea en het land Trachonitis, en Lysanias was koning over Abilene.[a] Annas en Kajafas waren in die tijd hogepriester.) 3 Daarna begon Johannes door de hele streek van de Jordaan te trekken. Hij zei tegen de mensen dat ze weer moesten gaan leven zoals God het wil, en dat ze zich moesten laten dopen. Want dan zou God hun kunnen vergeven dat ze ongehoorzaam aan Hem waren geweest. 4 Zo staat het ook in het boek van de profeet Jesaja: ‘Iemand roept in de woestijn: Maak de weg van de Heer vrij! Maak zijn wegen recht!
5 Elke kloof zal worden opgevuld. Elke berg en elke heuvel zal vlak gemaakt worden. Alle bochten zullen rechtgetrokken worden en alle slechte wegen zullen vlak gemaakt worden. 6 En alle mensen zullen zien dat God de mensen redt.’
Lukas 3:1-6
Ter ondersteuning van het verhaal van Lucas vat Matteüs de boodschap van Johannes de Doper volgt samen:
3 In die tijd begon Johannes de Doper[a] te preken in de woestijn van Judea. 2 Hij zei: “Jullie moeten gaan leven zoals God het wil. Want het Koninkrijk van God zal nu heel gauw komen!”
Mattheüs 3:1-2
Het perspectief van Johannes
John zag dat het fundamentele menselijke probleem in ons zat. Daarom zijn spoorde prediking zijn toehoorders aan zich te bekeren .
Bekeer u ( metanoia in het Grieks) betekent ‘verandering’ (= ‘meta’), uw ‘geest’ (= ‘noia’). Denk aan de dramatische ‘ metamorfose ‘ van een rups wanneer zijn vorm (‘morphe’) verandert in die van een vlinder.
John predikte de beëindiging van een verandering van die zo dramatisch is dat deze de manier waarop we leven verandert, niet door regeringen omver te werpen en buitenlanders te bestrijden zoals Bar Kokhba dacht, maar door anderen – wie ze ook zijn – op een medelevende en rechtvaardige manier om te behandelen. Deze bekering zou ons ‘voorbereiden’ op de weg van de Heer. Volgens Johannes beweren we zonder dit berouw het Koninkrijk van God niet zien, bevatten of begrijpen, noch zouden we de ‘vergeving’ ervan ervaren.
Belijdenis in ons berouw
Een indicator van echt innerlijk vertrouwen waar Johannes naar zocht was dit:
5 Van overal kwamen de mensen naar hem kijken en luisteren: uit Jeruzalem, uit heel Judea en uit de hele streek van de Jordaan. 6 Ze gaven hardop toe dat ze inderdaad ongehoorzaam aan God waren geweest en lieten zich door Johannes dopen in de rivier de Jordaan.
Mattheüs 3:5-6
Dit staat in contrast met de daden in een ander Bijbels verslag – dat van Adam en Eva. Nadat ze van de verboden vrucht hadden gegeten, zegt de Bijbel dat Adam en Eva:
8 Toen hoorden ze de stem van de Heer God, die door de tuin wandelde in de avondwind. Haastig verstopten de man en zijn vrouw zich voor de Heer. Ze verborgen zich tussen de bomen van de tuin.
Genesis 3:8
geheel is deze neiging om onze fouten te verbergen, en te doen ook we niets verkeerds hebben gedaan, heel natuurlijk voor ons geworden. Het lijden en bekeren van onze fouten is voor ons buitengewoon moeilijk, omdat het onze schuld en schaamte blootlegt. Wij proberen liever iets anders dan dit. Niettemin werden door de filosofie en boodschap van Johannes bekering en belijdenis als essentieel begrepen om mensen voor te bereiden, zodat zij het onmogelijke koninkrijk van God zouden kunnen ervaren.
Waarschuwing voor de religieuze leiders die zich niet willen bekeren
Sommige mensen hadden dit inderdaad gedaan, maar niet iedereen kon eerlijk zijn fouten voor zichzelf en God onmogelijk. Het Evangelie zegt dat:
7 Johannes zag dat ook veel Farizeeërs en Sadduceeërs gedoopt wilden worden. Hij zei tegen hen: “Jullie zijn achterbaks en slecht! Wie heeft jullie wijsgemaakt dat jullie zo zullen kunnen ontsnappen aan de straf van God voor jullie ongehoorzaamheid? 8 Jullie moeten niet alleen zéggen dat jullie weer zullen gaan leven zoals God het wil, maar het ook dóen. Anders betekent jullie doop helemaal niets. 9 En denk maar niet: ‘We stammen af van Abraham, dus het zit wel goed met ons.’ Want ik zeg jullie dat God zelfs deze stenen hier kan veranderen in kinderen van Abraham! 10 De bijl ligt al klaar bij de bomen. Jullie zijn die bomen. Elke boom waar geen goede vruchten aan groeien, zal worden omgehakt en in het vuur worden gegooid.
Mattheüs 3:7-10
De Farizeeën en de Sadduceeën, leraren van de Joodse religieuze wet, werkt ijverig aan het naleven van alle voorschriften (gebeden, vasten, aanbiedingen, enz.) zoals geboden door de Wet. Iedereen dacht dat deze leiders, met al hun religieuze kennis en onwaarschijnlijk, degenen waren die onmogelijke Gods goedkeuring hadden. Maar Johannes noemde ze een ‘adderengebroed’ en waarschuwde hen voor het betrouwbare oordeel van vuur !
Waarom zou John nuttig zijn?
Door ‘geen vrucht voort te brengen in overeenstemming met berouw’ waardoor ze zien dat ze zich niet echt bekeerd hadden. Zij hadden hun zonde niet beleden, maar verborgen hun zonde achter hun religieuze gebruiken. Hun cultureel erfgoed, hoe goed het ook was, had eerder trots dan berouwvol gemaakt.
Vrucht van bekering
Met bekentenis en berouw kwam de verwachting om anders te leven. De mensen vragen Johannes de Doper hoe ze de vrucht van hun berouw verplicht aangeven en hij geaccepteerd dit:
10 Ze vroegen hem: “Wat moeten we dan doen?”
11 Hij antwoordde: “Als je twee stel kleren hebt, moet je één stel geven aan iemand die geen kleren heeft. En als je eten in huis hebt, moet je dat delen met iemand die niets heeft.”
12 Er kwamen ook belasting-ontvangers om zich te laten dopen. Ze vroegen hem: “Meester, wat moeten wíj doen?”
13 Hij zei tegen hen: “Jullie mogen niet méér belasting vragen dan het bedrag dat de Romeinen hebben opgegeven.”
14 En soldaten van het Romeinse leger vroegen: “En wat moeten wíj doen?” Tegen hen zei hij: “Jullie mogen niemand beroven en niemand dwingen om iets aan jullie te geven. Wees gewoon tevreden met wat je als soldaat verdient.”
Lukas 3:10-14
Was Johannes de Christus?
Omdat de kracht van zijn boodschap waarschijnlijk veel mensen zich af van Johannes de Christus was. Dit is hoe het Evangelie deze registreerde:
15 Het hele volk was vol verwachting en vroeg zich af of Johannes misschien de Messias was. 16 Maar Johannes zei: “Ik doop jullie met water. Maar er komt Iemand die machtiger is dan ik. Ik ben het niet eens waard om zijn sandalen voor Hem los te maken. Hij zal jullie dopen met de Heilige Geest en met vuur. 17 Hij staat klaar om de plaats waar Hij zijn graanoogst heeft verzameld, helemaal op te ruimen. Het graan zal Hij in zijn schuur brengen. Maar het graanafval zal Hij met onblusbaar vuur verbranden.” 18 Op nog veel andere manieren vertelde hij het volk het goede nieuws.
Lukas 3:15-18
Johannes de Doper in de profetie
De onafhankelijke geest van John bracht hem dichtbij te kleden en wild voedsel te eten in de wildernis. Dit was echter niet alleen een voorbeeld van zijn geest; het was ook een belangrijk teken. De aangekondigde Maleachi had het Oude Testament 400 jaar eerder afgesloten met het volgende:
3 De Heer zegt: “Let op! Ik stuur mijn boodschapper voor Mij uit. Hij zal voor Mij de weg banen. En plotseling zal de Engel van het verbond, naar wie jullie zo verlangen, naar zijn tempel komen. Let op, Hij komt eraan, zegt de Heer van de hemelse legers.”
Maleachi 3:1
5 Let op, vóórdat deze grote en verschrikkelijke dag van mijn straf komt, stuur Ik de profeet Elia naar jullie toe. 6 Door hem zullen de vaders hun hart weer openen voor hun kinderen. Door hem zullen de kinderen weer willen luisteren naar hun vaders. Dan zal Ik de aarde niet hoeven te vernietigen.”
Maleachi 4:5-6
Elia was een vroege voorspeld geweest die ook in de wildernis leefde en at, gekleed met een
8 Ze antwoordden hem: “Hij had een harige mantel aan en een leren riem om.” De koning zei: “Dat is Elia uit Tisbe geweest!”
2 Koningen 1:8
Dus toen Johannes de Doper leefde en zich kleedde op de manier waarop hij die daad deed, was dit om erop te wijzen dat hij de mogelijke voorbereiding was, waarvan werd geprofeteerd dat hij zou komen in de Geest van Elia. Zijn kleding, zijn levensstijl en zijn neiging om in de wildernis te eten vaak te zien dat Johannes de Doper in Gods voorzegde plan kwam.
Conclusie
Johannes de Doper kwam om mensen voor te bereiden zodat ze klaar zouden zijn voor het Koninkrijk van God. Maar hij bereidde ze niet voor door ze meer wetten te geven, of ze in opstand te brengen zoals Bar Kochba daad. In plaats daarvan bereidde hij hen voor door op te roepen tot bekering van de zonde en tot belijdenis ervan. Dit is lastig dan het volgen van strenge regels of het meedoen aan een opstand, omdat het onze schaamte en schuld blootlegt.
De religieuze leiders van die tijd konden zichzelf er niet toe brengen zich te bekeren en hun fouten te belijden. In plaats daarvan worden ze hun religie gebruikt om hun criminelen te verbergen. Honderd jaar later gebruikten ze de religie om de noodlottige opstand van Bar Kochba te kanaliseren. Vanwege hun keuze om zich niet te bekeren, waren ze niet vooraf om de Christus te herkennen en het Koninkrijk van God te begrijpen. De waarschuwing van Johannes is vandaag de dag net zo relevant voor ons. Hij beweert dat we ons moeten bekeren van onze fouten en ze moeten lijden.
Dit stelt ons in staat het Koninkrijk van God te ervaren, dat Johannes mislukte inluiden met zijn doop van Jezus, de volgende historische gebeurtenis die we onderzoeken.