Is er een verschil tussen het christendom en het evangelie?

Het christendom als religie bestaat al ongeveer 2000 jaar in Europa (en vervolgens in Amerika). Het gebeurde voor het eerst toen de apostel Paulus rond 50 n.Chr. de Bosporus overstak en Macedonië binnenkwam. Dit staat opgetekend in het boek Handelingen, hoofdstuk 16.

Korte geschiedenis van het christendom in Europa

Het christendom begon in die eerste dagen als een verachte joodse sekte. Maar bijna driehonderd jaar later, onder de Romeinse keizer Constantijn, werd het christendom de staatsreligie van het Romeinse rijk. Met de alliantie van Kerk en Staat werd het een machtig instituut met pausen, bisschoppen, rituelen en gebruiken. Het christendom splitste zich vervolgens op tussen de rooms-katholieke kerk van West-Europa en de orthodoxe kerk van Oost-Europa. Dit gebeurde tijdens een gebeurtenis genaamd ‘ Het Grote Schisma ‘ in 1054 CE.

Toen, in de 16e eeuw, met de komst van de protestantse Reformatie, splitste de kerk in West-Europa zich opnieuw. De verschillende protestantse denominaties zoals de Anglicaanse Kerk, Presbyterianen, Lutheranen, Wesleyanen en Baptisten kwamen voort uit die Reformatiebeweging.

Het christendom dat vandaag de dag in praktijk wordt gebracht…

Het christendom heeft nu een lange geschiedenis van instellingen, patriarchen, aartsbisschoppen, kloosters, priesters, predikanten, monniken en kathedralen in heel Europa. De mensen die vandaag de dag hun christelijk geloof beoefenen, doen dat vaak door op zondag naar de kerk te gaan, zich te laten dopen, de eucharistie te vieren of het brood te breken. Ze gaan biechten, of gaan zelfs op pelgrimstocht naar vereerde locaties in heel Europa. Anderen geven royaal aan de kerk of aan andere goede doelen of kopen zelfs aflaten. Disciplines zoals boetedoening en onthouding van verschillende soorten voedsel, dranken en genoegens worden beoefend door de vrome mensen. Mensen vereren de vele heiligen die het weefsel vormen van de christelijke geschiedenis in Europa. Misschien komt de Maagd Maria, door veel religieuze mensen beschouwd als de grootste van de heiligen, op de voorgrond als we denken aan de heiligen waartoe mensen bidden en vereren. Ten slotte zijn er de verschillende christelijke heilige dagen zoals Kerstmis, Pasen, Hemelvaartsdag en Pinksteren die christenen vieren.

Voor velen is het principe dat in deze verschillende religieuze praktijken wordt toegepast het doen van de goede daden die God verlangt. Genoeg van deze religieuze daden zouden dan de zonden en slechte dingen die we af en toe doen, kunnen annuleren of ervoor kunnen betalen.

Het zicht op het Evangelie verliezen

Maar wat was de oorspronkelijke boodschap van Paulus die hem ertoe bracht Klein-Azië over te steken, door Griekenland en naar Rome te reizen? Vloeien de verschillende praktijken die ons christelijk geloof kenmerken voort uit wat Paulus twintig jaar geleden naar Europa bracht? Geen van deze plaatsen, gebruiken of rituelen die vandaag de dag worden beoefend, bestond immers in zijn tijd. Dus wat grondde zijn geloof?

Gelukkig kunnen we dat beantwoorden omdat de geschriften van Paulus (en ook die van de apostel Petrus) vandaag de dag in de Bijbel beschikbaar zijn. Niemand heeft hun geschriften veranderd. De apostel Paulus vatte de boodschap, die hij ‘Goed Nieuws’ (de betekenis van ‘Evangelie’) noemde, samen in een sleutelzin. Die zin is:

²³ Het kwaad brengt altijd de dood: het is je loon voor wat je hebt gedaan. Maar de liefdevolle goedheid van God geeft een geschenk: het eeuwige leven, door onze Heer Jezus Christus.

Romeinen 6:23

Paulus gaf veel om het geloof, maar hij zorgde ervoor dat hij zijn geloof (of vertrouwen) op ‘Christus Jezus’ stelde. Hij plaatste het niet op zijn eigen werken, of op zijn eigen praktijken, of op de heiligheid van iemand anders.

Waarom?

Wat betekent dit?

Hoe is dit de basis van alle christelijke praktijken die volgen?

We onderzoeken deze vragen en verwerken dit sleutelvers van Paulus in zijn brief aan de Kerk in Rome hier .