De Dode Zeerollen en de betrouwbaarheid van het Oude Testament

We hebben eerder gekeken naar de basisprincipes die worden gehanteerd in het vakgebied Tekstkritiek. Vervolgens hebben we deze principes toegepast op het Nieuwe Testament. Door deze maatstaven overtreft de betrouwbaarheid van het Nieuwe Testament die van enig ander oud boek.

Maar hoe zit het met de boeken van het Oude Testament? Zijn ze net zo betrouwbaar en onveranderd als het Nieuwe Testament? Welke rol spelen de Dode Zeerollen hierin?

Het Oude Testament: een oude bibliotheek

Het unieke karakter van het Oude Testament komt op verschillende manieren tot uiting. Ten eerste moet het meer als een bibliotheek worden gezien, aangezien veel auteurs de verschillende boeken van het Oude Testament hebben geschreven. Ten tweede hebben ze ze heel lang geleden geschreven. Om de immense ouderdom van de oudtestamentische geschriften te waarderen, vergelijken we ze in een tijdlijn met andere oude geschriften:

De tijdlijn hierboven plaatst Abraham, Mozes, David en Jesaja in de geschiedenis. Zij zijn de belangrijkste karakters van het Oude Testament. Vergelijk waar ze op de tijdlijn staan ​​met Thucydides en Herodotus, die historici beschouwen als de vroegste ‘Vaders van de Geschiedenis’. Herodotus en Thucydides leefden pas toen Maleachi het laatste oudtestamentische boek schreef. Hun geschriften keken slechts ongeveer 100 jaar vóór hun tijd terug naar conflicten tussen Griekse stadstaten en tussen Griekenland en Perzië. Andere belangrijke historische personen en gebeurtenissen zoals de stichting van Rome, Alexander de Grote en de Boeddha komen allemaal veel later dan de karakters uit het Oude Testament. In wezen werd de rest van de wereld pas bewust van de geschiedenis toen het Oude Testament zijn laatste boeken aan zijn tamelijk uitgebreide collectie toevoegde.

Tekstkritiek op de masoretische tekst uit het Oude Testament

De auteurs van de 39 oudtestamentische boeken schreven tussen 1500 v.Chr. en 400 v.Chr. Ze schreven in het Hebreeuws met kleine gedeelten in de latere boeken die in het Aramees waren geschreven. De blauwe band toont de periode van 1100 jaar waarin de verschillende oudtestamentische boeken werden geschreven (1500 – 400 v.Chr.):

Deze originele geschriften worden vandaag de dag bewaard in Hebreeuwse manuscriptkopieën die bekend staan ​​als de Masoretische Tekst. Moderne Bijbelvertalers gebruiken de Masoretische Tekst om het Hebreeuwse Oude Testament in de talen van vandaag te vertalen. Dus als we de principes van de tekstkritiek gebruiken (zie hier voor details), hoe betrouwbaar is de masoretische tekst dan?

De vroegst bestaande masoretische kopieën

Je kunt dus zien dat de vroegste bestaande masoretische manuscripten pas dateren vanaf 895 CE. Als we deze manuscripten in een tijdlijn plaatsen met de originele geschriften van het Oude Testament, krijgen we het volgende:

Je kunt ook zien dat het interval tussen de datum van compositie en de vroegste bestaande kopieën (het belangrijkste principe in de tekstkritiek) groter is dan 1000 jaar. 

De Dode Zeerollen

In 1948 ontdekten Palestijnse herders de Dode Zeerollen, verborgen in grotten aan de oevers van de Dode Zee in Qumran. Een herdersjongen had wat stenen in de opening van een grot gegooid, hogerop in de rotswand. Toen hoorde hij het geluid van kleipotten die breken door de impact van de stenen. Geïntrigeerd klom hij de kliffen op en vond de verzegelde kleipotten met de Dode Zeerollen erin. De Dode Zeerollen bevatten Hebreeuwse manuscripten van alle boeken van het Oude Testament, behalve het boek Esther. Geleerden dateren hun compositie tussen 250 en 100 v.Chr.

Betekenis van de Dode Zeerollen voor tekstkritiek

Met de ontdekking en publicatie van de Dode Zeerollen halverwege de twintigste eeuw was de hele wereld getuige van een monumentale gebeurtenis in de tekstkritiek. In feite duwden de Dode Zeerollen de Hebreeuwse tekst uit het Oude Testament in één ogenblik duizend jaar terug in de tijd. Dit riep de intrigerende vraag op: was de Hebreeuwse tekst van het Oude Testament veranderd tijdens deze periode van 1000 jaar, van 100 v.Chr. tot 900 n.Chr.? Europa had in die tijd zijn beschaving in de voorafgaande 1500 jaar opgebouwd op basis van het Oude Testament. Was die tekst in de loop van zijn geschiedenis veranderd of veranderd? De Dode Zeerollen zouden licht op deze vraag kunnen werpen. Dus wat hebben ze gevonden?

“Deze [DDS’en] bevestigen de nauwkeurigheid van de masoretische tekst… Behalve enkele gevallen waarin spelling en grammatica verschillen tussen de Dode Zeerollen en de masoretische tekst, lijken de twee verbazingwekkend veel op elkaar.”heer Norton. 1992. Manuscripten van het Oude Testament in De oorsprong van de Bijbel .

Geleerden vonden vrijwel geen verandering in het Hebreeuws tussen de masoretische tekst en de Dode Zeerollen, hoewel ze duizend jaar teruggingen. Bedenk ter vergelijking hoeveel de Engelse taal de afgelopen 700 jaar is veranderd, terwijl de opmerkelijke Hebreeuwse tekst gedurende zo’n lange tijd statisch is gebleven.

Betekenis van de Dode Zeerollen voor de integriteit van de Bijbel

De Dode Zeerollen ondersteunen de voornaamste aanspraak van de Bijbel op authenticiteit. Het Nieuwe Testament beweert dat Jezus Gods Plan vervult dat sinds het begin van de menselijke geschiedenis is aangekondigd. De vele oudtestamentische profetieën die hij gedurende zijn leven heeft vervuld, vormen een centraal bewijs voor deze bewering. De redenering is even eenvoudig als logisch. Geen enkel mens, hoe slim, goed opgeleid of deskundig ook, kent de toekomst, vooral als hij honderden jaren vooruit kijkt. Maar God kent de toekomst en bereidt deze zelfs voor. Dus als we geschriften vinden die op correcte wijze minutieuze details voorspellen van monumentale gebeurtenissen honderden jaren in de toekomst, moeten ze door God zijn geïnspireerd en niet alleen maar door mensen zijn bedacht. Je kunt denken aan de oudtestamentische profetieën die een slot vormen, wachtend tot een sleutel in het slot ‘past’ om het te openen. Jezus beweerde die sleutel te zijn.

Vóór de Dode Zeerollen hadden we echter geen definitief bewijs dat deze profetieën daadwerkelijk op schrift stonden vóór de gebeurtenissen die ze voorzagen. Sommigen verwierpen ze door bijvoorbeeld te beweren dat de oudtestamentische profetieën over Jezus misschien in het oude testament waren ‘ingevoegd’, bijvoorbeeld in 200 n.Chr. Omdat er vóór 900 CE geen Hebreeuwse oudtestamentische tekst bestond, kon dit bezwaar niet snel worden weerlegd. Maar bij de Dode Zeerollen zien we dat deze profetieën inderdaad op zijn laatst in 100 v.Chr. waren opgeschreven, 130 jaar voordat Jezus onderwees, wonderen verrichtte en uit de dood opstond. 

De oudtestamentische profetieën in de Dode Zeerollen

De Dode Zeerollen bewijzen dus dat de profetieën al gedrukt waren voordat Jezus ze vervulde. De profetieën gevonden in de Dode Zeerollen zijn onder meer:

• Het komende zaad van de vrouw
• De locatie van het offer van Jezus
• De dag in de kalender van het offer van Jezus
• De dag in de kalender van Jezus’ opstanding
• De details van de kruisiging van Jezus, inclusief het doorboren van zijn handen en voeten
• De betekenis van Jezus’ offer als iemand die onze zonden zal dragen
• De opstanding van Jezus
• De komende maagdelijke geboorte
• De naam van Jezus voorspeld
• Het jaar waarin Jezus geopenbaard zou worden als de Messias
• De dagelijkse gebeurtenissen van de Passieweek
• De komende ‘Mensenzoon’

De Dode Zeerollen en Israël

De wereld ontdekte de Dode Zeerollen in 1948. Dit was hetzelfde jaar als de moderne heropleving van Israël tot een natie na bijna 2000 jaar Joodse ballingschap. De timing van deze twee centrale gebeurtenissen in de 20e ^eeuw , die hetzelfde jaar zijn, zorgt ervoor dat hun opmerkelijke terugkeer naar onze wereld zelfs gepland lijkt door een Hogere Macht. Zelfs al bij hun ontdekking laten de Dode Zeerollen doorschemeren dat The Mind, die de komst van Jezus duizenden jaren geleden voorbestemde, vandaag de dag nog steeds evenementen lijkt te organiseren.